lost in my amsterdam

Καθεσαι... προσπαθεις να ηρεμισεις...
δεν ειναι και ευκολο , να νιωθεις αυτο που αγαπας δηλητηριο στις φλεβες σου....
βρισκεις τα τσιγαρα... που διαολο αφησα τν αναπτηρα παλι... να τος.....

καθεσαι και σκεφτεσαι, γιατι να το κανα αυτο...
γτ πληγωσα αυτο που αγαπαω... ;;
Λες πως σου χε γινει μαθημα , αλλα παλι τα ιδια...
Κατα βαθος σ εκπλησει συνεχεια ... το αγαπας αυτο....
εχετε κανει πολλα μαζι, και τωρα σε προδιδει, αφου την πληγωσες....
ακους συνεχεια στα αυτια σ τν ηχο που δειχνει οτι θα ξεψυχησει...
δεν ειναι μακρυα ... ερχετε...

και συ απλα σταυρωνεις τα χερια εγωιστικα και λες πως δεν φταις....
εσυ δν ελεγες πως την αγαπας ;
που 'ναι το;;
εχεις μαθει να πληγωνεις και να αφηνεις οτι αγαπας κατεστραμενο και πληγωμενο ή απλα το χεις προδωσει αλλη μια φορα;;;
πφφφφ... τπτ δεν εχει μαλλον σημασια...
μαλλον ειναι αργα...
το γιατρικο;;;
αστο χαμενο και αυτο χρονια τωρα....

απλα περιμενε....
περιμενε... να ρθει για αλλη μια φορα το τελος....



Κατα βαθος σ εκπλησεις συνεχεια ... το αγαπας αυτο...