Σύννεφα, πλημμύρισαν τα μάτια μου με σύννεφακαι
όπου να΄ναι θα ξεσπάσει μπόρα σύντομα
πάλι θα κλάψω κι η αιτία θα΄σαι εσύ μόνο εσύ
Εσύ που έφυγες και έκανες συντρίμμια
την καρδιά μου ,τα όνειρά μου
Όλα για σένα απόψε μιλάνε
όπου κοιτάξω η δική σου σκιά
όπου κι αν πάω με όποια και να΄μαι
στα μάτια της βλέπω εσένα ξανά
να σε ξεχάσω δε γίνεται φως μου
στον ουρανό μου ήσουνα αστροφεγγιά
νιώθω τόσο μόνος μεσ΄την ερημιά του κόσμου
Στείλε ένα μήνυμα μόνο μια λέξη
της μοναξιάς μου να σπάσει η σιωπή
τόση απουσία η καρδιά πώς ν΄αντέξε
ιπώς να παλέψει με την προσμονή
κλείσαν οι ορίζοντες κι όλοι οι δρόμοι
ο μόνος δρόμος για μένα είσαι εσύ
πόσο σ΄αγαπώ ποτέ δεν ένιωσες, γιατί;
Σίδερα, μεσ΄το μυαλό και στην καρδιά μου σίδερα
φυλακισμένος στης αγάπης σου τη χίμαιρα
πάλι παλεύω με αμέτρητα γιατί, αμέτρητα γιατί
γιατί μ΄αρνήθηκες και μ΄άφησες να ζω με το παράπονο
γιατί βρε άπονο πώς να φωνάξω πως υπάρχω
δίχως νόημα κι αγάπη στη ζωή
αφιερωμενο στην αγαπη που με σκοτωσε....
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
8ano,arxizw na anysixw aderfe m....Alla edw eimai gia sena,oti 8es egw..........
Δημοσίευση σχολίου